Wydawało się, że będzie to po prostu kolejny wyjazd do Mołdawii. Owszem, tak jak zawsze obarczony różnymi problemami do rozwiązania, sprawami do załatwienia, radościami i smutkami; że będzie miał swoją historię, ale cóż niezwykłego mogło się zdarzyć tym razem? 

Zaczęło się jeszcze kilka dni przed wyruszeniem w drogę... Przez nieuwagę przeciążyłem kręgosłup i mięśnie pleców do tego stopnia, że nie mogłem nosić cięższych rzeczy. Właściwie nawet siedzenie za kierownicą było trudne. Dokuczała również zszyta górna warga, rozcięta w niedzielny wieczór, czyli tuż przed poniedziałkowym porankiem - zaplanowanym dniem rozpoczęcia podróży. Dziękowałem Bogu z całego serca za Jakuba, którego miałem u swego boku i który dzielnie spisywał się podczas całego wyjazdu. 

Gdy dotarliśmy na miejsce po dwóch dniach jazdy, okazało się, że w domu nie ma wody... I nie było jej jeszcze trzy dni. Czekały nas za to zaległe rachunki do zapłacenia :) kilka drobnych, aczkolwiek uciążliwych napraw, a gdy woda już przyszła okazało się, że w górnej części domu jest słabe ciśnienie w kilku kranach, a kabina prysznicowa przecieka... 
W takiej sytuacji nie pozostało nam nic innego, jak modlić się wspólnie i przystąpić do pracy.

Działaliśmy na dwa fronty. Jeden skupiał się na naszej bazie misyjnej, czyli Domu Misyjnym 'Metanoia' (DMM). Konkretnie na porządkowaniu terenu na zewnątrz domu i reperacjach wewnątrz oraz - co dawało najwięcej satysfakcji - na spotkaniach z dziećmi w ramach Klubu Gier Planszowych. Były również spotkania kościołów, które gościmy pod naszym misyjnym dachem. 

Drugi obszar pracy to, że tak powiem, nasza działania poza bazą. A więc Spotkania w Kiszyniowie, z dyrektorką Misji 'Liora' Svetłaną oraz liderami kościoła domowego, spotykającego się w DMM, Wową i Oksaną. W Peneszeszti spotkaliśmy się z dyrektorką szkoły Tatianą David. Przekazaliśmy jej projektor multimedialny, wspaniały dar od rodziców i uczniów Chrześcijańskiej Szkoły Podstawowej "Salomon" w Zielonej Górze. Tatiana jest ogromnie wdzięczna za tę pomoc! W Fagureni spotkaliśmy się z pastorem Petru, który jednocześnie prowadzi pracę wśród niepełnosprawnych oraz odwiedziliśmy dwie rodziny. 

Trudno policzyć wszystkie spotkania w samym Straszeni - ludzi, których my odwiedziliśmy i tych którzy przyszli do nas. Wiele kierunków naszej służby, jak Projekt Edukacyjny, Wiejskie Ewangelizacje Dzieci, Pomoc Medyczna, Projekt Żywnościowy, Projekt Biblijny, DMM, przekazywanie materialnego i finansowego wsparcia, itp. sprawiają, że każdy wyjazd muszę starannie zaplanować i wręcz wybrać konkretne osoby, z którymi się spotkam. A i tak zawsze jest ich więcej niż się spodziewam :) 

I chwała Bogu za nich wszystkich! Chwała Bogu za wszystkie osoby w Polsce, a nawet innych krajach, dzięki którym ta współpraca może istnieć i rozwijać się! Wspólnie tworzymy obraz tej służby w Mołdawii. Moim przywilejem jest być częścią tego zespołu i uczestniczyć w tym bezpośrednio!

Gorąco zachęcam do modlitwy! Szczególnie w kontekście ostatnich wydarzeń i dynamicznie zmieniającej się sytuacji na Ukrainie. Jest to kraj przez który zawsze jadę do Mołdawii. Z powodu napięcia, jakie się tam utrzymuje, zmuszeni byliśmy z Kubą wracać przez Rumunię, Węgry i Słowację. To o wiele dalej i o wiele trudniej. Chciałbym nadal korzystać z drogi tranzytowej przez Ukrainę, dlatego wiele zależy od tego co tam będzie się działo. Następny wyjazd już w kwietniu!

Dziękuję za wszelką pomoc: modlitewną, finansową, materialną; za każde pokrzepiające słowo! Wciąż tego potrzebujemy! Nie tylko w pracy, ale również w rodzinie i małżeństwie. Niech Pan Bóg prowadzi nas we wszystkim, ochrania, daje mądrość i odwagę do wypełniania Jego woli!

Uprzejmie zachęcam do obejrzenia zdjęć z tego wyjazdu misyjnego i serdecznie pozdrawiam słowem z Psalmu 55, które towarzyszyło nam stale podczas naszej wyprawy:

"Zrzuć swą troskę na Pana, a On cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy". Ps. 55, 23 BT

Szalom!
Wojciech Borys
dyrektor Misji Przyjaciół Dzieci

| WIĘCEJ ZDJĘĆ